எத்தனையோ மாதங்களின் முன்னால் தனக்கு இந்திய இராணுவத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்றவர்களிடமிருந்து வந்த கடிதங்களைத் திடீரென ஜெயமோகன் இவ்வாரம் குறிப்பாக மே 18 இனை உள்ளடக்கிய - ஸ்ரீலங்கா_ஈழம்_இந்தியா சார்ந்த அரசியலிலே ஒரு மாற்றுப்புள்ளியினை ஏற்படுத்திய மூன்றாமாண்டினை நினைவுகூரும்- இவ்வாரம் ஜெயமோகன் முன்னெடுத்துப்போட்டது எதேச்சையாக நடைபெற்றதல்ல;
What
I hate with certain co-called Indian Tamil literary luminaries is their
fucking preachy diphtherial Diarrhea. These people lay low when the
real loud supportive voices needed for sake of humanity only to come out
from their hideouts for cashing by sailing in the favorable trade wind.
They assume that they know even better than the people who faced the
problems in first hand and find time to sell their bottle of Gandhian
panacea and Dhrama placebos that they themselves can not medicate to get
remedy in their daily lives.
This guy called Jeyamohan
has no shame in keeping his usually loud "I know all" mouth shut when
the people were killed like stray dogs. For a writer who claim that he
promoted Thalayasingham and trashed eelam Tamil leftist as well as Tamil
Nationalist writers in the name of "spiritual writing"
through a surrogate critic, for a person who was hosted by Tamil diaspora (who
invited him in Canada and Australia have to be discussed separately -
except for Selvam, I do not have any respect to the others), for a
person wrote on Thalayasingam and Muttuligam, one should expect him to
know more about eelam tamil history. Alas! It is not the case. Just
after the war, he went on preaching about Gandhism to Tamils as they
were illiterates and never heard or tried in practice. Then, he went on
-like every other cash making trash typist or publisher in Tamilnadu-
wrote 'uloogam' -
a cheap distorted tale in time and space. Then he
elevated an anti-eelam NRIs running award to put down iyal award for no
strong |apparent| reason. Now he comes to tell us how good Indian army
was -in his first blog post- and how the eelam Tamils have win the heart
of India -in the second blog post as a response to thirumavaLavan.
The irony is he, an Indian Nationalist Hindutva fascist has all the
guts to trash 'Tamil Fascists'; he says, the Tamil Fascists gain by
bringing eelam issue to Tamilnadu; here comes the second irony: Whoever
they really are and whatever their real motives are Seeman and Nedumaran
were never proved for gaining electoral and monetary gains; instead
they had enough time incarcerated. Now, look at our accuser and his
publisher Kizhakku: Uloogam got sold!
Now, The Almighty
Holly Divine Crap! go, bind and sell your blog posts too; there are your
foreign tour guides and Hindutva and Indian Nationalist goons waiting
to buy.
ஜெயமோகனின் ஈழம் குறித்த இலக்கியம் என்ற பெயரிலான அரசியல் மிகவும் தெளிவானது. அஃது இவரினைத் தமிழ்நாட்டுக்கு/இந்தியாவுக்கு அப்பாலே பிறநாடுகளிலே ஆதரிக்கின்றவர்களின் அரசியலை நம்பி வளைத்துநிகழ்வது என்பதாக நான் ஊகிக்கின்றேன். இவற்றிலே கனடா, அமெரிக்கா, அவுஸ்ரேலியா, ஸ்ரீலங்கா (ஆம்! ஸ்ரீலங்கா) இவை நான்கினையும் எடுத்துக்கொள்ளலாம். கீழே காண்பவை என் அவதானிப்பூடான புரிதல்(மட்டுமே)
கனடா
கனடாவிலே இவரை அழைக்கின்றவர்கள் + உபசரிக்கின்றவர்கள் (நான் அவதானித்ததன்படி) மூன்று வகையான அரசியலைக் கொண்டிருப்பவர்கள்: கண்மூடித்தனமான புலி எதிர்ப்பாளர்கள்; புலி & புலியல்லாதது இரண்டிலும் நியாயமான விமர்சனத்தினைக் கொண்டிருப்பவர்கள்; ஈழ அரசியலுக்கு எட்டாவது முக்கியத்துவத்தினைக்கூடக் கொடுக்காமல்
சுயபிம்பத்தினைக் கட்டியெழுப்பவும் தமிழகத்தின் மத்தியதட்டிடம் விரிக்கவும் பரஸ்பரமுதுகு சொறியத்தயாராகவிருப்பவர்கள். (அதிலே இரண்டாவது வகையினைச் சேர்த்தவர்கள்மீது எனக்கு முழுமையான மதிப்புண்டு). கடைசிவகையினரை அவர்கள் பற்றிய
பயணக்குறிப்புகளாலும் புத்தவிமர்சனத்தாலும் மிஞ்சி விஞ்சிப்போனால் அவர்களைப் பற்றியே புத்தகம் போட்டே சொறிந்துகொள்ளலாம். முதலாம் வகையினருக்கு புலி அரசியலைச் சாடைமாடையாக விமர்சிப்பதாகக் காட்டிக்கொண்டால் போதுமானது எனும் போக்கும் "புலி எதிர்ப்பு= இந்திய ஆதரவு" என்ற எளியசூத்திரப்புரிதலும் அவரிடமிருக்கின்றதோ என்ற சந்தேகம் அவரின் இந்திய இராணுவக்கட்டுரையைக் கண்டபின்னாலே, வந்திருக்கின்றது. புலி எதிர்ப்பாளர்கள் எல்லோரும் இந்திய ஆதரவாளர்களாக இருக்கமுடியாதென்பது அவரின் இன்றைய திட்டத்திலே ஓட்டையைப்போட்டிருக்கலாம் என்பதை அவர் எதிர்பார்த்திருக்கமுடியாது; "புலி எதிர்ப்பாளர் தான்" என்பதைச் சுட்டியே அவரிடம் இந்திய இராணுவத்தினைப் பற்றிச் சுட்டிய திருமாவளவனிடம் திருமாவளவனிடமும் (அதேபோலவே எதிர்த்திருக்கும்) ஷோபா சக்தியிடமும் தனக்கு மதிப்பு இருக்கின்றதென்பதைச் சொல்லி இந்திய இராணுவம் நடத்தியதையெல்லாம் "ஒரு துன்பியல் நிகழ்வாக" ஈழத்தமிழர்கள் மறந்துவிட்டு, இந்தியாவிடம் நெருங்கிவரவேண்டுமென்கின்றார்.
அமெரிக்கா
மீண்டும் சண்டைபோட அக்கறையில்லாததாலே ஏதும் விபரித்து ஜெயமோகனுக்கு அப்பால், இவ்விடயத்திலே தெரிவிக்கவிரும்பவில்லை. ஆனால், அந்நேரத்திலே புலிகள் தோற்கும்வரை ஆக்ரோஷமாகப் புலிகளே எல்லா அழிவுகளுக்கும் காரணமென்று இந்திய இராணுவத்தினைத் தூக்கித் தலைவைத்துப் பேசியவர்கள், இப்போது "காரியம் முடிந்தது; அத்தோடு எம் அக்கறை(ரை)யும் முடிந்தது" என்பதாகக் காணாமலே போய்விட்டார்கள் என்பதையும் காண்க. வேண்டுமானவர்கள், ஒரு குறுக்குவெட்டுமாதிரிக்கு, 2000 அளவிலே திண்ணை வலைஞ்சிகையிலே நிகழ்ந்த பின்னூட்டச்சண்டைகளையோ 2004 ஆம் ஆண்டின்
தமிழ்ட்ருத் பதிவின் பெரும்பாலான குறிப்புகளையோ
பின்னூட்டங்களையோ 2009 மே-ஜூன் இலே ஜெயமோகனின் அமெரிக்கவழிகாட்டியின் பதிவின் 2009 மே-ஜூன் உள்ளடக்கங்களின் தொனியையோ காண்க ;-)
(ஜெயமோகனின் இயல் விருது பற்றிய கருத்துகள், அஃது அவருக்கு 2007 இலே விவாதத்துக்கு வந்து 2008 இலே செத்து பிறகு 2010 இலே உயிர்த்து 2011 இலே ரஜினிகாந்தின் விழாவில் சிறகு விரித்து ஆனந்தமழையிலே சிலிர்த்துக் கூத்தாடிய அரசியல் தனியே எழுத வேண்டியது)
அவுஸ்ரேலியா
ஈழத்திலே 2009 ஏப்ரல் இறுதியிலே இத்தனைபேர் செத்துக்கொண்டிருக்கும்போது அவுஸ்ரேலியாவுக்கு ஜெயமோகனை அழைத்துச் சென்றவர்களிலே முன்னுக்கு நின்றவர்கள் - ஜெயமோகனின் பதிவூடாகவே நான் காணும் தகவல்களின்படி இருவர்:
லெ. முருகபூபதி &
நோயல் நடேசன். (
இப்பயணத்திலே மும்முரமாக இருந்தபடியாலேயே உலோகம் எழுதும்வரைக்கும் ஜெயமோகனுக்கு இலங்கை நிகழ்வுகளைப் பற்றிக் கருத்துச்சொல்ல நேரம் கிடைக்கவில்லை என்பதை இத்தால் நாங்கள் உணரவேண்டும்)
ஸ்ரீலங்கா
இப்படியானவர்கள் அழைக்க சரியாக மூன்றாண்டுகளுக்குமுன்னால், ஈழத்தமிழர்கள் தெருநாய்கள்போலக் கொல்லப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும்போது, அவுஸ்ரேலியா போய் வந்த ஜெயமோகன், இந்திய இராணுவத்தின் நேர்மையை இவ்வாரத்திலே பறைசாற்ற வடகிழக்கினைச் சாராத முருகபூபதி, ஸ்ரீலங்கா அரசினை இக்கொலைகளிலே முழுதாக நியாயப்படுத்தும் நோயல் நடேசன் போன்றவர்களின் ஆதரவு கிட்டலாமோ என்னவோ தெரியவில்லை. பொறுத்திருந்துதான் பார்க்கவேண்டும்.
ஆனால், இங்கே இன்னொரு புள்ளி ஆரம்பிப்பதை இன்று ஒரு நண்பர்கள் அனுப்பிய அஞ்சலிலிருந்து உய்த்தறியமுடிகின்றது.
இப்போது, ஜெயமோகனின் இந்திய இராணுவத்தின்மீதான "ஊறப்போட்ட உளுந்தை எடுத்து அரைத்துத் தோசை சுட்டத"ற்கான முழு நோக்கு விரிந்து தெரிகிறது.
சோழியன்குடுமி சும்மா ஆடுமா?
("ஜெயமோகனைக் கொழும்புக்குப் போகாமல் பகிஷ்கரி" என்று ஆர்ப்பரித்துக் கையெழுத்துவேட்டையும் பதிவுகளும் பேஸ்புக்குறிப்புகளும் இடப்போகின்றவர்கள், கொடும்பாவி எரிப்பவர்கள், கூக்குரல் வைப்பவர்கள் ஊக்கத்துடன் செய்யவிரும்பின், செய்யவும். அவரிலோ தமிழகத்தின் முன்னணி முடிபிடிங்கி மொழிப்புனைவுமல்லர்களிலே எனக்கேதும் மதிப்பில்லை. இவர்களுக்காக என் இரண்டு நனோமீற்றர் "நான்" இனைவிட்டுக் கையெழுத்து வைக்கப்போவதில்லை; வேண்டுமானால், கைநடுவிரலை உயர்த்திக் காட்டிவைக்கிறேன்.)
இலக்கியம் என்பது இலக்கு உய்ய அரசியல் செய்கின்றவனுக்கு
தத்துவம் என்பது தன்னை சுற்றிக் கோவில்கட்டும் அயோக்கியனுக்கு;
எனக்கு என் பொறியியலே தினப்பருக்கை பொரிகின்றது
இலக்கியக்கீரை கடைவது அநாவசியம்"
=========
From: Gnanam Gnanam
Date: 17 May 2012 09:01
Subject: Jeyamohan attents conference
கொழும்புத் தமிழ்ச்சங்க உலகத் தமிழ் இலக்கிய மாநாட்டில் தமிழகப் பிரபல எழுத்தாளர் ஜெயமோகன்
கொழும்புத் தமிழ்ச்சங்கம் ஜூன் 2,3,4ஆம் திகதிகளில் உலகத்தமிழ் மாநாடு ஒன்றினை சங்கத்தின் தலைவர் மு. கதிர்காமநாதன் தலைமையில் நடத்தவுள்ளது. இந்த மாநாட்டில் தமிழக எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் சிறப்பு அதிதியாகக் கலந்து சிறப்பிப்பார் எனத் தமிழ்ச்சங்கத்தின் இலக்கியச் செயலாளர் தி. ஞானசேகரன் தெரிவித்தார். உலகறிந்த எழுத்தாளரான ஜெயமோகன் தமிழ்நாட்டின் குமரி மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவர். நாவல், சிறுகதை, அரசியல், வரலாறு போன்ற படைப்பிலக்கியத்தின் பல்வேறு துறைகளிலும் தடம்பதித்து வெற்றிகண்டவர்.
விஷ்ணுபுரம் என்னும் சிறந்த நாவல் மூலம் உலகளவில் புகழ்பெற்ற ஜெயமோகன் அவர்கள் கொற்றவை, அனல்காற்று, இரவு, உலோகம் உட்பட பதினொரு புதினங்களையும், ஜெயமோகன் சிறுகதைகள், ஜெயமோகன் குறுநாவல்கள், போன்ற ஒன்பது தொகுதிகளையும், அரசியல் கட்டுரைத் தொகுப்புகளையும், வரலாற்று நூல்களையும், வடக்குமுகம் என்னும் நாடக நூலையும் கொற்றவை என்னும் காவியத்தையும் படைத்தவர்.
தவிரவும், இலக்கியத் திறனாய்க்வுக் கட்டுரைகளையும் மலையாளக் கவிதைகளின் பல காலகட்ட மொழிபெயர்ப்புகளையும் தமிழில் வெளியிட்டவர். மலையாளத்திலும் பல படைப்புகளைத் தந்தவர். 2010 ஆம் ஆண்டில் விஷ்ணுபுரம் நாவலுக்கான பரிசுடன் அகிலன் நினைவுப் போட்டி கதாவிருது பாவலர் விருது உட்பட பலவிருதுகளையும் ஜெயமோகன் பெற்றுள்ளார். மாநாட்டில் சிறப்பு அதிதியாகக் கலந்துகொள்ளச் சம்மதம் தெரிவித்துள்ள ஜெயமோகன் இலக்கிய ஆய்வரங்கில் பங்கு பற்றுவதுடன் மாலை நிகழ்வுகளில் சிறப்புரையாற்றவும் உள்ளார்.
தவிரவும் பேராளர் பதிவுக்கான முடிவுத் திகதி பலரின் வேண்டுகோளுக்கு அமைய இம்மாதம் 31ஆம் திகதிவரை நீடிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதையும் இலக்கியச் செயலாளர் தி.ஞானசேகரன் தெரிவித்துள்ளார்.
Kind Regards
T. Gnanasekaran
