Wednesday, July 26, 2017

ஆற்றோடு இழுப்பட்டுப்போவோம்

முல்லைத்தீவிலேயும் திருகோணமலையிலும் நயினாதீவிலும் சிலாவத்துறையிலும் மூதூரிலும் ஆரையம்பதியிலும் வாழைச்சேனையிலும் அறுகம்குடாவிலும் திட்டமிட்டே தமிழர் பகுதியிலே ஏற்படுத்தப்படும் குடியேற்றங்களைப் பற்றிப் பேசத் துணிவற்ற நாம் சுமந்திரனையும் இளஞ்செழியனையும் போன்ற கற்ற 'கட்டப்பஞ்சாத்துக்காரர்'களையும் சட்ட 'என்கவுண்டர் ஹீரோ'க்களையுமே நல்ல குடிமக்களாக சிறிலங்கா நாட்டுப்பற்று மிகுந்த பெரும்பான்மை சமூகத்தினர் அங்கீகரிக்க, ஏற்றுக்கொண்டு தலையிலே சுமந்து கொண்டாடும் நளாயினிசமூகத்தவர் ஆனோம். (இப்போதெல்லாம், "கட்டப்பஞ்சாயத்து', 'என்கவுண்டர்' போன்ற தமிழகத்து உதிர்|ரிமொழியின் திசைச்சொற்களற்று நாம் நமக்குள்ளேயே ஒருவரை ஒருவர் புரிந்துகொள்ளமுடியாததாலே, இவ்வாறாகச் சுட்டவேண்டியிருக்கின்றது)

 இளஞ்செழியன் ஒரு திறமான நீதிபதியென்றே கொள்வோம்;  சட்டத்தரணி சுமந்திரனைப்போல சிறிலங்கா அரசினை முறித்துக்கொள்ளாத திடமான நீதிபதியும்கூட. ஆனால், நல்லூரடியிலே நிகழ்ந்த சூட்டுச்சம்பவத்திலே அவரினை, கொலைசெய்யப்படுமளவுக்குப் பாதிக்கப்பட்ட நீதிக்கான ஒரு போராளியாகக் காட்டுவது எத்துணை நாம் உணர்ச்சி வசப்படுதலிலே நியாயத்தையும் நிகழ்வினையும் தொலைத்துவிட்டு நிற்கின்றோமென்று காட்டுகின்றது.

வீதியிலே நாட்டின் சட்டதிட்டங்களாலே தட்டிக்கேட்க ஆளில்லாமல் கெட்டுப்போன குடிமகன் ஒருவன் பண்ணிக்கொண்டிருந்த நுழைவுச்சீட்டில்லாத கேளிக்கை நிகழ்வினைத் தாண்டி இளஞ்செழியனின் வாகனம் போகமுடியாததாலே, இறங்கிப்போன அவரின் மெய்ப்பாதுகாவலர்கள், நிதானமின்றிக் கூத்தடித்துக்கொண்டிருந்தவரிடம் கைத்துப்பாக்கியினை எடுத்து மிரட்டுவதையெல்லாம் சட்டத்தினையும் ஒழுங்கினையும் ஏற்படுத்தும் நடவடிக்கை என்று கொள்ளலாமா?    கடமையிலே ஒருவர் இறந்ததையும் அதற்காக அவரின் அதிகாரி குமுறி அழுததையும் கடமை உணர்ச்சியின் தன்மையாகவும் மனிதத்தின் தன்மையாகவும் நிச்சயமாகக் கொள்ளலாம். ஆனால், இந்நிகழ்வினை பழம்புலிப்போராளி இளஞ்செழியனைக் கொல்லவந்ததாகத் திரித்து அவரைத் திருநிலைப்படுத்தும் அற்பத்தனம், ஓரிராண்டுகளுக்குமுன்னால், சுமந்திரனைக் கொல்ல முயற்சி செய்ததாகக் காட்டிச் சிலரைச் சிறை வைத்திருக்கும் அரசியலுத்திக்கு எவ்விதத்திலும் குறைந்ததில்லை. பெருந்தலைகளான கருணாக்கள், கேபிகள் இவர்களையெல்லாம் உள்வாங்கிக்கொண்ட அரசுக்கும் அதனை மறுத்தோடாதாருக்கும் 99 வரை மூன்றாண்டுகள் புலிகளிலே இருந்த ஒருவர் இளஞ்செழியனைக் கொல்ல வந்ததாகக் காட்டும் தேவை அரசியலற்றி வேறென்ன? தமது காணிகளினை எடுத்துக்கொள்ளாதிருக்கவும் எடுத்ததை திரும்பத்தரவும் காணாமற்போன உற்றாரின் குறித்த நீதி கேட்டுத் தொடரும் தாய்மார் குழந்தைகளின் கண்ணீரினைக் கண்டுகொள்ளாத அத்தனை பேரும் இளஞ்செழியனின் கண்ணீருக்கு நொருங்கிப்போவதை மனிதநெகிழ்வுக்குமப்பால் வசதியான அரசியல் என்றுதான் பார்க்கமுடிகின்றது.

 இங்கே அரச எந்திரங்கள் எத்துணை இலகுவாக, ஆயுதங்களைக் காட்டி மிரட்டும் தன்மையைக் கொண்டிருக்கின்றதென்பதை நாம் வசதியாக மறந்துவிடுகிறோம்.  வீதியிலே குடிமக்கள் நின்று செய்யும் குழப்பங்களையும் சட்டவிரோத கள்ளச்சாராயங்களையும் கேரளாக்கஞ்சாக்களையும் மதகுச்சண்டியர்களையும் வாள்வெட்டுகளையும் கடந்த ஒன்பதாண்டுகளாக எத்துணை திட்டமிட்டே பெருகவிட்டிருக்கின்ற அரசினையும் இதே மெய்பாதுகாவலர்களும் நீதிபதியும் வேலைசெய்யும் சட்டமும் ஒழுங்குமான துறைகளையும் கண்டிக்க மறக்கின்றோம் அல்லது மறுக்கின்றோம்.

சிறிலங்கா அரசும் அதனியந்திரங்களும் அவற்றுக்காகக் கண்ணீர்விடும் அத்தனை மொழி, இன, மதமக்களும் மெய்யாகவே நீதியும் நேர்மையும் கொண்டவர்களாகவிருந்திருப்பின், 2009 இலே என்ன நிகழ்ந்தது என்ற பாரபட்சமற்ற விசாரணைகூட வேண்டாம், குறைந்தளவும் கேரள கஞ்சாவினையும் வீதிச்சண்டியர்களையும் சட்டவிரோதக்குடியேற்றங்களையும் ஒடுக்குவார்களா? தடுப்பார்களா? இல்லாவிட்டால், சுமந்திரன், இளஞ்செழியன் போன்றவர்கள் இலங்கையின் "பிக்பொஸ்ஸ்" நிகழ்வின் இரு நடிகர்களாகமட்டுமே பலராலே பார்க்கமுடியும்.

ஜூலை 26 உள்ளிட்ட இவ்வாரத்திலே எண்பத்து மூன்றிலே எமக்கிழைக்கப்பட்ட கொலைகளையும் அவற்றைத் தொடர்ந்து இன்னும் ஒடுக்கும் நொருக்கும் துயர்களையும் தன்னலமற்று அழிந்து மறைந்துபோன அனைத்துத்தியாகிகளையும் நினைவுகூர மறந்துவிட்டு, இளஞ்செழியன் போன்ற அரசியந்திரத்தின் அற்புத வீட்டடிமைகளுக்கு நிகழாத துன்பத்தையும் கற்பனைக்கதைகளினையும் வீரபுருஷனின் கதையாகச் சொல்லிக்கொண்டிருக்கின்றோம்.

பல்வேறு பொம்மைகளை வைத்து இயக்கப்படும் பிக்பொஸ்ஸ் தொடர்நிகழ்ச்சிகள் சூடேற்றும்பொழுதிலும் நம்மிலே சிலர் ஜூலை 83 இனையும் மே 09 இனையும் இன்னமும் மறக்கவில்லை; மறக்கவும் போவதில்லை.

Thursday, July 13, 2017

வீர சந்தானம்

பட மூலம்: தளவாய் சுந்தரம்

உயிர்நனைத்த ஓவியங்களுக்கும் ஒத்த உரிமைக்குரலுக்கும் மெத்த நன்றி.
சென்று வருக!

Thursday, July 06, 2017

திருகோணமலை இந்துக்கல்லூரியும் சிறப்புவிருந்தினரும்



திருகோணமலை இந்துக்கல்லூரியின் பழைய மாணவர் சங்கத்தின் ஆண்டுவிழாவுக்கு இந்தியத்துணைத்தூதரக அதிகாரி நடராஜனைச் சிறப்பு விருந்தினராக அழைத்தது பற்றிய என் சொந்தக்கருத்து; கடந்த சில நாட்களாகச் சொல்லாமலே தவிர்க்க முயன்றேன். ஆனால், இன்றைக்குக் கண்ட ஒரு விளக்குமாற்றுவிளக்கத்தின் பின்னாலே சொல்லாதிருக்க முடியவில்லை;


இந்தியத்தூதரகமும் இராமக்கிருஷ்ணசங்கமும் ஒன்றல்ல. இராமகிருஷ்ணசங்கம் அரசியல் அமைப்பல்ல (விவேகானந்தரின் இந்துப்புத்தெழுச்சி அரசியலை அது வந்த காலத்தையிட்டு விட்டுவிடலாம்).   ஆனால், இந்தியத்தூதரகம் இந்தியாவின் நலனை ஈழத்திலே நுழைப்பதற்காகமட்டுமே இயங்குவது.


நடராஜன் என்ற ஆசாமி அவரின் நாடான இந்தியாவின் நலனுக்காக மட்டும் எதையும் செய்யக்கூடியவர்; யாழ்ப்பாணத்திலே ஹிந்தியினைக் கற்பிக்கவும் ஹோலிப்பண்டிகையை நடத்தவும் முனைகின்றவர். யாழ்ப்பாண Managers’ Forum இலே “யாழ்ப்பாணப்பொருளாதாரத்தைக் கட்டியெழுப்புவது எப்படி?” என்று ‘அழைப்புக்கு’ இணங்கிப்போய் விரிவுரையாற்றுகின்றவர். இந்தியாவின் விரல்கள் எம்மீது எவ்வண்ணம் விளையாடுகின்றதென்று நாம் அறியாதவர்களில்லை. சாம்பற்றீவின் லக்ஷ்மிநாராயணர் கோவிலைப் போன்ற பிரமாண்டத்தை தனியொருவர் கட்டினார் என்று நாம் எவருமே நம்பவில்லை; அதன் பின்னே இயக்கும் விசைகளை நமக்குத் தெரிகின்றது. உள்நாட்டின் ஆசாரிகளுக்கும் அம்புலன்ஸ் ஓட்டிகளுக்கும் பட்டதாரி ஆசிரியர்களுக்கும் வேலையில்லாமலிருக்க, இந்தியாவிலிருந்து அழைப்போம் என்று அழைக்கும் நிலையிலே கொணர்ந்து எம்மைத் தள்ளியதிலே இந்தாளின் இந்தியத்துணைத்தூதரகத்துக்கும் பங்குண்டு.  சொல்லப்போனால்,  ஈழத்திலே இயல்பாகவிருந்த சைவத்தினை அழித்து, இந்தியாவின் வைஷ்ணவம், அனுமான், சாஸ்தா எல்லாம் உள்ளடங்கிய இந்து'த்துவா'ப்பொதியினை நம் பண்பாடு என்று திணித்துப் பொதிக்கும் சிக்கலைக் காண்கிறோம். சம்பந்தமேயற்ற அப்துல் கலாம் சிலையை யாழ்ப்பாண நூலகத்திலே வைத்துத் தலையாட்டிய வெட்கக்கேட்டினை ஒத்த நிலையையே இப்போது நம் இந்துக்கல்லூரியும் செய்திருக்கின்றது. நாம் இந்தியாவின் பொதிப்பண்டங்களோ பிதிர்ப்பிண்டங்களோ அல்ல.  யாழ்ப்பாணத்திலும் ஈழத்தின் மற்றைய பகுதிகளிலும் இந்தியாவின் துணைத்தூதரகத்தின் கை எவ்விதம் அழுத்தி விரிகின்றதென்று அறிந்த பின்னும் நாம் இந்துக்கல்லூரியிலே இந்தாளுக்கு ஓர் அழைப்பினைக் கொடுத்திருக்கவேண்டுமா?


சொந்த இந்திய நாட்டிலே சக மனிதர்களின் ஏழ்மையையும் சாதியத்தையும் திருத்தமுடியாத நாட்டின் தூதர்களெல்லாம் திருகோணமலை இந்துக்கல்லூரிக்கு அள்ளித்தருவார்கள் என்று நாம் நம்புகின்றோமானால், நம்வங்கம் தந்த பாடத்தினைக் கற்றுவிட்டும் மாலைதீவு ஓடிப்போய் இந்தியாவுக்குச் சேவை செய்து மாய்ந்த” ஈழப்போராட்டம் நமக்குத் தந்த அரசியலைப் பற்றியும் இத்துணை காலம் நமக்குத் தந்த பட்டறிவிலிருந்து நாம் கற்றுக்கொண்டது பற்றியும் சொல்ல எதுவாக மிஞ்சி இருக்கின்றது? ஒரு புறம் கிறீன் திருகோணமலையென்று இந்தியாவின் நிலக்கரி மின்னாலையை எதிர்க்கின்ற தலைமுறை ஒன்று; மறுபுறம், இந்திய நலனே நம் நலனெனக் கருதச் சொல்லும் அதன் தந்தைத்தலைமுறை வேறொன்று. இந்தியாவின் துணையுடான இத்தனை கொடூரங்களும் கொலைகளும் எமக்கு இழைக்கப்பட்டபின்னரும் இந்தியத்தூதரகம் நம் நலனுக்காக உதவும் என்று எப்படியாக நாம் எதிர்பார்க்கின்றோம்?


இந்துக்கல்லூரியும் மற்றைய திருகோணமலையின் நகரினைச் சார்ந்த பெருங்கல்லூரிகளும் தம் சுயத்தினைக் காத்துக்கொள்ளவேண்டும்.  இனிவரும் காலத்திலே வெளிநாடுகளிலிருந்து திருகோணமலைக்கு உதவ எண்ணுகின்றவர்கள், பெருங்கோபுரங்கள் கொண்ட பணமுதலைகளின் ஆலயங்களுக்கும் இந்தியாவின் பின்னாலே செல்லும் பெரும்பாடசாலைகளுக்கும் உதவாமல், கிராமப்புறங்களின் பாடசாலைகளுக்கும் எல்லையைக் காத்து இன்னமும் எமது இருப்பினை நிறுவும் சிறுகிராமக்கோவில்களுக்கும் கொடுக்கவேண்டும்.


இந்துக்கல்லூரி என்னைப் போன்ற பலருக்கு அடிப்படைக்கல்வியினைத் தந்து வாழ்க்கையை அமைத்துத் தந்தது; ஆனால், இப்படியான இந்திய நலனைப் பேணும் போக்கிலேதான் போகுமென்றால், நம் போன்றாரின் எளிய ஈடுபாடும் அக்கறையுங்கூட அற்றுப்போகும்.


 இந்தியா ஆட்சியதிகார இயாப்பின்படி ஒரு சைவ நாடு அல்ல - சிங்கள பௌத்த வெறியர்களுக்கு ஈடான மாட்டிறைச்சி தின்னுகின்ற முஸ்லீம்களைக் கொல்லும், ஹிந்தியைத் திணிக்கும் இந்துத்துவா அரசு ஆட்சியிலிருந்தாலுங்கூட. கிறீஸ்தவ அமைப்புகளும் முஸ்லீம் அமைப்புகளும் செய்யும் திட்டமிட்ட மத நடவடிக்கைகளுக்குப் பதிலாகச் செயற்படுகின்றோமென்று எண்ணிக்கொண்டு, இந்தியாவினை இந்துக்கல்லூரி உதவிக்கு அழைக்கமுடியாது. சைவ அமைப்புகளை நாடுங்கள். மேலாக, புலம்பெயர்ந்த இந்துக்கல்லூரியின் மைந்தவர்களை அணுகுங்கள். அவர்கள் செய்வதற்கு எத்தனையோ உண்டு. செய்யக்கூடும். ஆனால், தயைகூர்ந்து இந்தியாவின் நலனைமட்டுமே கொண்டு நடக்கும் நடராஜன் போன்றவர்களை அழைத்து, உதவும் பழைய மாணவர்களிலே கணிசமானவர்களையும் விலகச் செய்துவிடாதீர்கள். பழையமாணவர் சங்கத்தின் செயற்பாட்டாளர் பலரின் சேவைகளைத் தூர இருந்து எடுத்தெறிந்து விமர்சிப்பதை நான் இங்கே செய்யவில்லை என்று நம்புகிறேன். இவ்வமைப்பிலே இருக்கின்றவர்கள், அதிபர், உப அதிபர் உட்பட்ட பலரோடு கூடப் படித்தவன், நாற்பத்தைந்தாண்டுகளுக்கும் மேலான காலத்து நண்பன் என்றளவிலே கூடப்படித்த பாடசாலை குறித்த ஆதங்கத்திலே எழுதிய தனிப்பட்ட என் கருத்து மட்டுமே இது.